Filipijnen: Bangka's, Eiland-Hopping en Hammocks

Het is al een tijdje geleden dat we een blog hebben kunnen schrijven, het internet in de Fillipijnen is  zeer slecht, al helemaal op Palawan, met het extra probleem dat als er geen stroom is, er natuurlijk ook geen wifi is. Maar nu is het dan eindelijk gelukt.

Op vrijdag 22 april kwamen we aan in Manila. We hadden als tip gekregen dat we bij het vliegveld de witte taxi's moesten zoeken, omdat die goedkoper zijn dan de gele (touristen) taxi's. Na een zoektocht door het vliegveld en lang in de rij staan hadden we dan eindelijk een taxi en kwamen we aan in het hostel. Op de 5e verdieping van een gebouw lag het gemeenschappelijke gedeelte van het hostel: pooltafel, zwembaden, tv, banken en bier voor 1 euro. Het hostel was erg gezellig, op onze eerste avond hebben we een duits stelletje ontmoet, waar we op zaterdag mee de stad in zijn gegaan. Manila zelf is absoluut geen leuke touristenstad. Het is er warm, heel erg druk en vol met mensen die je iets willen verkopen. We zijn naar Intramouros gegaan, het oude gedeelte van de stad. We hebben een oud fort gezien, een mooie kerk en cathedraal (waar we helaas niet in mochten vanwege bruiloften) en hebben in het stadspark een ijsje gegeten. Die avond hebben we (vooral Tom) goed gebruik gemaakt van de bar in het hostel, met als conclusie de volgende ochtend dat bier drinken met Britten een slecht idee is voor algehele gesteldheid. De rest van onze tijd in Manila hebben we vooral in het hostel vluchten geregeld en in het zwembad gelegen. 

Maandag vlogen we naar Coron, het bovenste gedeelte van Palawan. We vlogen in een mini vliegtuig waar maximaal 40 mensen in konden (er zaten er ong 20 in) en kwamen aan op een strookje droge aarde dat voor een vliegveld moest doorgaan. 15 minuten buiten Coron lag onze cottage, midden in de jungle. Als we naar de stad wilden moesten we een tricycle nemen, een motor met daaraan een karretje gemaakt waarin je kan zitten. De Fillipijnen zelf vervoeren hier zo'n 7 á 8 mensen mee, terwijl wij het al redelijk klein vonden met zijn tweeën. 

In Coron hebben we dinsdag een dagtour gedaan naar verschillende eilanden en touristische plekken in de omgeving. Dat was echt heel erg mooi! De tour doe je in een bankga, de bootjes  waarin de Fillipijnen varen. Het beste om uit te leggen is: ze zien eruit als grote kano's, met aan beide kanten drijvers van bamboe voor de balans. Ze zijn steviger dan ze eruit zien! Het water is zoals je kunt zien super blauw en heerlijk warm, alles onderwater is zeker de moeite waard om te bekijken. De tour was inclusief een uitgebreid buffet als lunch, dus daar hebben we ook zeker van genoten. 

Op woensdag hebben we een hele dag gedoken, met de eigenaar van ons cottage (een engelsman die toevallig ook duikinstructeur was). De eerste duik was in het Baracuda Lake, waar gelukkig maar twee (grote) baracuda's leven. Het bijzondere aan dit meer was, dat er op zo'n 15 meter een thermocline ligt, waardoor het daar ineens 5 tot 10 graden warmer is (lees 39 graden) dan in de rest van het meer. Dus hoe meer we naar beneden zakten, hoe warmer het werd. Tom vond het zelfs een beetje té warm! Het meer was verder heel erg helder en blauw. De andere twee duiken waren op twee Japanse scheepwrakken, die onderdeel zijn van een Japanse vloot die daar in de 2e wereldoorlog door een grote luchtaanval van de Amerikanen bijna volledig is gezonken. We hadden allebei nog nooit in een groot wrak gedoken, dus dat was al een hele gave ervaring. Verder hebben we zoveel mooie vissen gezien,  zoals de lekker giftige Lionfish (zoek op), we keken onze ogen uit! Ook een verschil met duiken in Nederland, je kan gewoon zien wat er 15 meter verder aan de hand is. 

Donderdag hebben we nog een dagtour gedaan, dit keer naar eilanden verder weg van Coron. Weer kregen we een heerlijke lunch en konden we de hele dag genieten van mooie witte stranden, kokosnoten, palmbomen en hangmatten. 

Vrijdag zijn we met de boot naar El Nido gevaren, een tocht van ongeveer 6 uur. De eigenaresse van ons cottage had het ticket geboekt, toen we eenmaal op de boot zaten bleek dat die boot niet ging dus dat de Fillipijnen ons maar op een andere boot hadden gezet. Ineens kregen we water en fruit en een lunch, dus dat was mooi meegenomen :) De boot was een grotere versie van de Bangka's waar we al op hadden gezeten, maar hield zich erg goed op de open zee. 

El Nido is groter dan Coron, maar weer heel anders. Coron was best wel droog, waar El Nido wat groener is. We zaten met ons hotel (ja alles is hier zo goedkoop, dit kon makkelijk) aan het strand, dus we konden makkelijk even de zee inspringen. Het hele strand stond vol met terrasjes, fakkels en overal hoorde je muziek. In het water lagen honderden bangka's klaar voor tours met touristen.

Ook hier hebben we weer een dagtour gedaan, het was iets minder goed georganiseerd dan in Coron, maar nog steeds was het heel erg mooi! Een plek was echt prachtig, de Fillipijnen noemden het 'Star Beach', ook al was er helemaal geen strand. Ook zijn we bij Hidden Beach geweest waar je eerst door een gat in de rotsen onderwater moest zwemmen waarna je in een soort van lagoon omringd met rotsen uit kwam met, inderdaad, een verborgen strand.

Op maandag zijn we met een busje naar Port Barton gereden. We hadden in Manila van een Nederlands meisje gehoord dat dit even mooi is als El Nido, maar dan de helft goedkoper, dus we dachten dat we daar wel even konden kijken. De busjes hier zijn echt verschrikkelijk. Het zijn kleine 'vans' waar in Nederland maximaal 8 personen in worden vervoerd. In de Fillipijnen kunnen er 15 mensen in. Ook zijn de wegen hier alles behalve recht of goed geasfalteerd, wat betekent dat we 5 uur in een warme, volle bus zaten met weinig ruimte en overal bochten. Vooral Babet was erg blij toen we uit het busje mochten! 

In Port Barton hadden we een prachtig verblijf, ons eigen huisje op het strand met hangmatten voor de deur, wat wil je nog meer? De 2e dag besloten we een 'overnight tour' te doen. We werden op 'Paradise Island' gedropt met een tentje en verder niks! Onze twee Fillipijnse gidsen gingen ook mee, zij kookten voor ons en zetten onze tent op en dergelijke. Op het eiland woonde één familie met hele schattige kinderen, daar heeft Babet zich goed mee vermaakt, dat begrijpen jullie wel. Op het eiland hingen een hoop hangmatten en schommels en je kon lekker zwemmen en doen wat je wilde! Het was prachtig om daar te slapen! Helaas was het bewolkt en konden we dus niet mega veel sterren zien, maar nog steeds hebben we onze ogen uitgekeken! 

Op donderdag zijn we met een busje naar Puerto Princesa gegaan, want op vrijdag vlogen we naar Cebu. Een nachtje in een 4 sterren hotel met een goede douche en een zacht bed heeft ons zeker goedgedaan, helaas konden we er niet lang van genieten en moesten we om 6.45 in het vliegtuig zitten. 

En nu zijn we in Cebu City, een grote stad op het eiland Cebu, een beetje in het midden van de Fillipijnen. We hebben goed geshopt (Babet: YES), konden de was doen en hebben een pakket met kleren opgestuurd naar Nederland. Alle kleren die we voor Nieuw Zeeland nodig hadden (warme broeken, jassen, truien) hebben we in Azie absoluut niet meer nodig en onze backpacks waren elke keer te zwaar voor de binnenlandse vluchten. Dus hopen dat we onze spullen nog terugzien! 

Morgen willen we met de boot naar Bohol gaan, een eiland rechts naast Cebu. Daar gaan we een dagje een scooter huren om het eiland te verkennen. De andere dag willen we graag duiken. Maar dat komt allemaal de volgende keer!