Filipijnen: Schildpadden, walvishaaien en scooters

Vanuit Cebu City zijn we met een ferry naar het eiland Bohol gegaan. De ferry leek op een klein vliegtuig, we konden zelfs kiezen voor airco stoelen of openlucht stoelen. Binnen 2 uur waren we op Bohol. Vanaf het aankomstpunt moesten we nog een half uurtje met een taxi naar ons resort op Alona Beach. Bij dit strand zitten super veel restaurantjes, resorts en duikwinkels. Ons resort lag iets van het strand af, maar was daarom niet minder leuk! Met een mooie grote kamer (met airco!), een minibar en een zwembad hadden we alles wat we ons maar konden wensen.

Op maandag zouden we eigenlijk gaan duiken, maar omdat Babet een beetje ziek was, besloten we een dagje aan het zwembad te liggen. Na 10 minuten in de volle zon was ook dat een minder goed plan, gelukkig had het resort ook grote parasollen waardoor het beter uit te houden was. Via het resort konden we scooters huren, waarmee we het eiland konden verkennen. 

Dit gingen we op dinsdag doen. Het was even wennen om gewoon maar voorrang te nemen in de chaos van het Filipijnse verkeer en te toeteren om de kleinste dingetjes, maar het was wel erg leuk! Toen we een uurtje gereden hadden, kreeg de scooter van Tom een lekke band. We hadden het telefoonnummer van het resort niet opgeslagen en moesten dus zelf iets gaan verzinnen. Gelukkig vond Babet een autogarage waar hele vriendelijke Filipijnen werkten. Een van de Filipijnen ging achterop de scooter bij Babet naar een volgend dorpje, om daar een nieuwe band te kopen. Weer terug in hun werkplaats zette hij persoonlijk de nieuwe band erop. Toen we hem vroegen hoeveel we hem moesten betalen, vroeg hij maar 30 pesos (dat is omgerekend 60 eurocent). 

Na deze kleine onderbreking zijn we snel doorgereden naar de Chocolate Hills, een van de meest toeristische attracties van Bohol en de Filipijnen. De route was heel erg mooi, tussen de rijstvelden, oerwoud en kleine dorpjes door. De Chocolate Hills hebben deze naam omdat ze bruin zijn (niet omdat er cacaobomen groeien). Bij het uitkijkpunt konden we lunchen en hebben we het zelfs aangedurfd om 204 scheve treden op te klimmen om foto's te maken. 

De andere toeristische attractie van Bohol zijn de tarsier aapjes. Dit zijn hele kleine aapjes met grote ogen die ze nodig hebben om s'nachts te kunnen bewegen. Toen we bij het reservaat aankwamen, bleek echter dat het al om 4 uur s'middags dicht ging. Helaas waren we dus niet op tijd om de aapjes van dichterbij te bekijken.

De rit terug naar ons resort was ook erg mooi, met de zon die steeds lager zakte en mooie plaatjes maakte! We besloten om een 'shortcut' te nemen die uiteindelijk veel langer bleek te duren omdat het een zandweg door de middle of nowhere was, maar het was wel heel mooi.

Op woensdag gingen we een duikdag doen. Met een enorme boot van een Nederlandse eigenaar hebben we 3 plekken bij Malacapua Island gezien. Tijdens het duiken hebben we onwijs veel schildpadden gezien, heel veel verschillende soorten tropische vissen (Finding Nemo maar dan in het echt), harlekijnslakjes en zelfs een titan triggerfish. Wat wij niet wisten is dat een trigger fish erg aggresief kan worden als je in zijn terratorium zwemt, wat bij ons gebeurde. Gelukkig hadden we een heldhaftige divemaster, die voor ons ging zwemmen met een metale pin in zijn handen. Hij kwam er goed vanaf met alleen een hap uit zijn vin, maar het was wel heel erg spannend om dit onderwater mee te maken. Achteraf vertelde hij dat de vorige keer dat hij met duikers een agressieve titan triggerfish tegen kwam, de duikers het met verschillende hoofdwonden moesten bekopen, gelukkig hoorde we dit dus achteraf pas.

Vanaf Bohol konden we een boot naar Oslob nemen, waar we met walvishaaien konden zwemmen. Het enige probleem was dat de boot in Oslob heel ver van de kant ging aanleggen, waardoor we tot aan ons middel in het water stonden. Gelukkig tilden de Filipijnen onze backpacks op hun hoofd zodat die droog bleven. We hadden een Nederlands hostel gevonden; het Noordzee hostel. Dit is tot nu toe wel een van de mooiste hostels waar we hebben geslapen. Het lag aan de zee, er was een zwembad, er waren hangmatten en veel ligbedden. Ook was er een restaurant waar je hamburgers met frietjes kon eten, dat was na heel veel rijst ook wel fijn. Tom heeft voor een middagje ook nog een paddleboard gehuurd, dat is een surfplank waar je opstaat en dan met een peddel jezelf voortbeweegt. Een hele chille manier om de zee te verkennen, mits er niet al te hoge golven zijn. 

Met twee meisjes uit het hostel gingen we met de bus om 6 uur s' ochtends naar de walvishaaien. In Oslob is het wel een beetje nep, omdat de haaien hier gevoerd worden om ze te lokken. Maar toch was het wel heel erg gaaf om ze te zien. De walvishaaien zwommen heel erg dichtbij, je kon ze vaak aanraken als je wilde. Ze zijn zo'n 4 meter lang en 1.5 meter breed, dus best wel even schrikken als ze zomaar naast je zwommen. Gelukkig zijn ze vegetarisch! 

En toen was het tijd voor onze laatste stop in de Fillipijnen. Twee busritjes en 4 uur later kwamen we aan in Moalboal, een dorpje aan de westkust van het eiland Cebu. Met een tricycle werden we naar ons duikresort gebracht. In Moalboal is er een grote 'sardine run', waardoor je als je gaat duiken miljoenen sardienen ziet in grote scholen. Ook is dichtbij het Pescador Island, wat wordt gezien als een van de mooiste plekken op de wereld om te duiken! Ook hier hebben we weer schildpadden, prachtige tropische vissen en een titan triggerfish (hier niet aggresief gelukkig) gezien! Tijdens een van de duiken zagen we zelfs een rode oester die elektrische schokjes afgeeft. Op de foto kan je het een beetje zien, maar om het onderwater te zien was heel bijzonder! Ook de sardienen kan je op de foto niet echt goed zien, maar als je om je heen keek werd je aan alle kanten omgeven door enorme scholen sardientjes. 

Wat wel even spannend was, was dat Babets creditcard geblokkeerd was, omdat ze 3x haar verkeerde pincode had ingetoetst. Met hulp van de alarmlijn in Nederland hebben we hem op het vliegveld gelukkig kunnen deblokkeren, dus we hebben weer geld! 

Dichtbij Moalboal is een canyon midden in de jungle die uitkomt in een paar mooie watervallen. Een perfecte plek om te gaan canyonen dus. Canyonen houd in: van rotsen en watervallen afspringen (de hoogste was 16 meter), klimmen, zwemmen, hiken door de jungle en vooral lekker actief bezig zijn.  Aan het einde van de tocht hebben we zelfs nog een hanengevecht kunnen zien. Die zijn erg populair op de Fillipijnen, zoals we iedere ochtend kunnen horen aan de 10000 kraaiende hanen. We kregen na afloop nog een heerlijke lunch (inclusief bier) en werden toen terug naar ons resort gebracht. 

Op donderdag zijn we met een privé transport van het resort, een luxe auto met airco en wifi, naar Cebu Airport gebracht. Vanaf daar zouden we vliegen naar Kalibo. Op zaterdag (morgen) vliegen we vanaf Kalibo naar Kuala Lumpur! Helaas had onze vlucht 3 uur vertraging, dus we zaten nogal lang op het vliegveld. Om de pijn een beetje te verzachten kreeg iedereen bij het boarden een doos van de Mc Donalds met chickenwings, rijst en cola! Daar zeiden wij na lang wachten natuurlijk geen nee tegen! 

En nu zitten we in ons hotel te schuilen voor het onweer en onze reis door Maleisie voor te bereiden. Morgen vliegen we om 3 uur naar Kuala Lumpur waar we twee nachten zullen blijven. En daarna? Wij hebben geen idee! Tot snel weer!